PostÄ™powanie z pacjentem z uchyÅ‚kami jelita …
? Pediatr Med Rodz 2013, 9 (3), p. 256¨C262
Ewa Tylec-Os¨®bka1, Stanis?aw Wojtu¨½2,
Jerzy Gil2, Przemys?aw Dyrla2
Received: 16.10.2013
Accepted: 30.10.2013
Published: 29.11.2013
Post?powanie z pacjentem z uchy?kami jelita grubego
w zale?no?ci od postaci klinicznej choroby
The management of patient with colon diverticula depend on different clinical symptoms
Wojskowa Specjalistyczna Przychodnia Lekarska w Radomiu. Kierownik: lek. med. Andrzej Cholewi¨½ski
Klinika Gastroenterologii, Centralny Szpital Kliniczny Ministerstwa Obrony Narodowej, Wojskowy Instytut Medyczny w Warszawie.
Kierownik Kliniki: prof. dr hab. n. med. Jerzy Gil
Adres do korespondencji: Lek. med. Ewa Tylec-Os¨®bka, ul. Chrobrego 48, 26-600 Radom, e-mail: tylewka@interia.pl
Praca finansowana ze ?rodk¨®w w?asnych
1
2
Streszczenie
Uchy?kowato?? jelita grubego to obecno?? uchy?k¨®w w jelicie, kt¨®re s? przypominaj?cymi kieszonki uwypukleniami
(przepuklinami) b?ony ?luzowej i pod?luzowej przez b?on? mi??niow? jelita, w miejscach zmniejszonej oporno?ci
mi??ni¨®wki. Najcz??ciej wyst?puj? w esicy, gdzie ci?nienie w ?wietle jelita jest najwi?ksze. Choroba uchy?kowa jelita
grubego, czyli objawowa posta? uchy?kowato?ci, jest jedn? z najcz?stszych chor¨®b wyst?puj?cych w populacjach
kraj¨®w Europy Zachodniej i USA. Zachorowalno?? ro?nie wraz z wiekiem ¨C w populacji 85-latk¨®w choroba wyst??
puje u 65% os¨®b. Poniewa? liczba os¨®b w wieku podesz?ym zwi?ksza si?, nale?y spodziewa? si? wzrostu liczby
pacjent¨®w z t? patologi?. W ostatnim czasie zwi?ksza si? r¨®wnie? liczba os¨®b w m?odym wieku dotkni?tych t? cho?
rob?. Etiopatogeneza uchy?kowato?ci jelita grubego nie jest do ko¨½ca jasna. Przypuszcza si?, ?e podstawowym
czynnikiem odpowiedzialnym za powstanie uchy?ku jest dieta uboga we w?¨®kna ro?linne. Prawdopodobnie jest to
zwi?zane z zachodnim stylem ?ycia. Chocia? uchy?ki cz?sto nie daj? objaw¨®w, ich obecno?? wi??e si? z ryzykiem
powik?a¨½, takich jak zapalenie, krwawienie z uchy?ka czy zapalenie okr??nicy zwi?zane z obecno?ci? uchy?k¨®w.
Objawowa choroba uchy?kowa mo?e mie? r¨®?ny obraz kliniczny: mo?e przebiega? ?agodnie, sk?poobjawowo,
podobnie jak zesp¨®? jelita nadwra?liwego, lub mog? towarzyszy? jej ci??kie ataki zapalenia uchy?k¨®w powik?anych
ropniem lub perforacj?. Celem pracy jest om¨®wienie epidemiologii, etiopatogenezy, przebiegu klinicznego choroby
uchy?kowej oraz zalece¨½ dotycz?cych rozpoznania i leczenia w oparciu o bie??c? literatur? medyczn?.
S?owa kluczowe: uchy?ek jelita grubego, choroba uchy?kowa okr??nicy, zapalenie uchy?k¨®w, diagnostyka, leczenie
Summary
Diverticulosis of colon is the state of having diverticula in the colon, which are sac-like, outpocketings (protrusion)
of the colonic mucosa and submucosa through weaknesses of muscle layers in the colon wall. These are more com?
mon in the sigmoid colon which is a common place for increased intracolon pressure. Diverticular disease ¨C symp?
tomatic form of diverticulosis ¨C is one of the most prevalent medical conditions to affect Western populations and
its prevalence increases with age up to 65% in 85 years old population. As our elderly population grows, we can
anticipate a concomitant rise in the number of patients with diverticular disease. But the number of young people
with this illness increased last time. The etiopathogenesis of colonic diverticulosis remains unclear. It is hypothe?
sized that the main factor responsible for diverticulum development is a diet poor in fibre. Probably it is connected
with ¡°Western¡± life style. Although diverticula are often asymptomatic, their presence is associated with possible
complications, such as diverticulitis, diverticular bleeding, and diverticular colitis. Symptomatic diverticular dis?
ease can range from mild, low-level symptomatology similar to that seen in irritable bowel syndrome to acute bouts
of diverticulitis complicated by abscess or frank perforation. The purpose of this paper is to briefly review the epi?
demiology, etiopathogenesis and clinical presentations of diverticular disease, and then propose recommendations
regarding appropriate diagnostic and therapeutic strategies supported by the best available current evidence.
Key words: diverticulum, diverticular disease of the colon, diverticulitis, diagnosis, therapy
256
Pediatr Med rodz Vol 9 Numer 3, p. 256¨C262
p r ac e o ryg i n a l n e i p o g l ? d o w e / O r i g i n a l co n t r i b u t i o n s
U
chy?ek (diverticulum) jest to zazwyczaj niewielkie
uwypuklenie (przepuklina) ?ciany na zewn?trz
?wiat?a narz?du. Mo?e powsta? w r¨®?nych miej?
scach, ale najcz??ciej patologia ta dotyczy jelita grubego.
Ze wzgl?du na budow? anatomiczn? uchy?ki jelita gru?
bego dzielimy na:
? uchy?ki rzekome ¨C gdy uwypuklenie dotyczy wy??cznie
b?ony ?luzowej pokrytej surowic¨®wk?, przez b?on? mi??
?niow?; zwykle s? to uchy?ki nabyte;
? uchy?ki prawdziwe ¨C gdy uwypuklenie dotyczy wszyst?
kich warstw jelita; s? zjawiskiem bardzo rzadkim i doty?
cz? pojedynczych uchy?k¨®w k?tnicy.
Najcz??ciej stwierdzane uchy?ki lewej po?owy okr??ni?
cy s? nabytymi uchy?kami rzekomymi, natomiast rzad?
ko wyst?puj?ce i zwykle wrodzone uchy?ki prawej po?owy
okr??nicy to uchy?ki prawdziwe.
Ze wzgl?du na przebieg kliniczny wyr¨®?niamy:
? bezobjawow? uchy?kowato?? okr??nicy;
? objawow? chorob? uchy?kow? okr??nicy, z wyodr?bnie?
niem postaci niepowik?anej i powik?anej(1); do powik?a¨½
ostrych zaliczamy: zapalenie, ropie¨½, krwawienie i perfo?
racj?, a do przewlek?ych ¨C zw??enie okr??nicy i przetoki.
EPIDEMIOLOGIA
Uchy?kowato?? jelita grubego zalicza si? do chor¨®b cy?
wilizacyjnych, poniewa? dla jej rozwoju bardzo du?e
znaczenie maj? styl ?ycia, dieta ubogoresztkowa oraz
liczne inne czynniki ?rodowiskowe. Coraz wi?ksza za?
chorowalno?? obserwowana w Europie Zachodniej
i USA wi??e si? z post?pem cywilizacyjnym. Potwierdze?
niem tej tezy jest fakt, ?e choroba ta jest bardzo rzadka
w wiejskich regionach Afryki i Azji, a cz?sta w Stanach
Zjednoczonych, Europie i Australii. Trudno dok?adnie
okre?li? jej rozpowszechnienie, poniewa? w wi?kszo?ci
przypadk¨®w przebiega bezobjawowo. Zachorowalno??
ro?nie wraz z wiekiem: w grupie os¨®b w wieku do 40 lat
wynosi oko?o 5%, u os¨®b w wieku 60 lat ¨C 30%, nato?
miast w grupie os¨®b 85-letnich ¨C oko?o 65%. Istniej?
r¨®wnie? r¨®?nice w chorobowo?ci w zale?no?ci od p?ci.
Do 50. roku ?ycia cz??ciej choruj? m??czy?ni, a w prze?
dziale wiekowym 50¨C70 lat ¨C kobiety; wyra?nie widocz?
na przewaga kobiet obecna jest w populacji powy?ej
70. roku ?ycia(2,3).
W spo?ecze¨½stwach kraj¨®w zachodnich uchy?ki wyst?puj?
g?¨®wnie w lewej po?owie okr??nicy, zwykle w esicy. Z ko?
lei w Azji, poza rzadsz? zachorowalno?ci?, cz??ciej ob?
serwuje si? proksymaln? lokalizacj? uchy?k¨®w w prawej
po?owie okr??nicy, zwykle maj? one r¨®wnie? inn? budo?
w? anatomiczn? ¨C zbudowane s? ze wszystkich ?cian je?
lita, s? wi?c uchy?kami prawdziwymi. Analizowano wiele
czynnik¨®w ryzyka, kt¨®re mog? o tym decydowa?. Obser?
wacja Azjat¨®w reprezentuj?cych zachodni styl ?ywienia
wskazuje, ?e dieta, a g?¨®wnie niedob¨®r w?¨®kien ro?lin?
nych, jest najcz?stszym czynnikiem ryzyka rozwoju cho?
roby(3,4).
Pediatr Med rodz Vol 9 Numer 3, p. 256¨C262
ETIOPATOGENEZA
Powszechnie uznaje si?, ?e przyczyn? powstawania
uchy?k¨®w jelita grubego jest niedob¨®r w?¨®kien ro?linnych
w diecie. Autorami teorii z lat 60. ubieg?ego wieku wyja?
?niaj?cej zwi?zek mi?dzy zawarto?ci? b?onnika w diecie
a rozwojem uchy?kowato?ci s? Painter i Burkitt ¨C wed?ug
tej teorii niedostateczna ilo?? b?onnika prowadzi do nad?
miernego odwodnienia stolca, kt¨®ry ma ma?? obj?to??
oraz staje si? twardy i zbity. Przesuni?cie takiego stol?
ca generuje przyspieszenie motoryki okr??nicy, co prowa?
dzi do wzrostu ci?nienia w jej ?wietle. W esicy z powodu
jej w?skiego ?wiat?a i wzmo?onej haustracji, prowadz?cej
do tworzenia si? czynno?ciowych segment¨®w, zjawisko to
jest najbardziej nasilone (wynika to z prawa La-Place¡¯a,
wed?ug kt¨®rego ci?nienie jest ilorazem napi?cia ?ciany
i jej ?rednicy). Podwy?szone ci?nienie wewn?trzjelitowe
przenosi si? na ?cian? i w miejscach obni?onej oporno?
?ci mechanicznej (zwykle w punkcie przechodzenia na?
czy¨½ t?tniczych, vasa recta, przez mi??ni¨®wk?) dochodzi
do tworzenia si? uchy?k¨®w(5,6).
Dodatkowy udzia? w patogenezie przypisuje si? zaburze?
niom strukturalnym ?ciany jelita. Termin myochosis ozna?
cza ?cie¨½czenie warstwy mi??ni¨®wki okr??nej, skr¨®cenie
ta?m jelitowych i zw??enie ?wiata. Ponadto badania hi?
stopatologiczne wykazuj? zwi?kszenie depozycji elasty?
ny i zaburzenia budowy kolagenu w ?cianie jelita(2,6).
Potwierdzeniem tej teorii s? obserwacje populacyjne
dowodz?ce, ?e uchy?ki wyst?puj? rzadziej u wegetarian
i os¨®b spo?ywaj?cych du?e ilo?ci b?onnika. Z kolei dieta
obfituj?ca w t?uszcz, w?glowodany proste oraz czerwone
mi?so sprzyja powstawaniu uchy?k¨®w(2,4).
DIAGNOSTYKA
BADANIE PRZEDMIOTOWE
I?PODMIOTOWE
Oko?o 70% chorych z uchy?kami jelita grubego nie zg?a?
sza dolegliwo?ci, dlatego te? zwykle s? one wykrywane
przypadkowo, podczas bada¨½ endoskopowych lub ra?
diologicznych. Je?eli objawy wyst?puj?, zale?? od umiej?
scowienia uchy?k¨®w i cz?sto s? bardziej nasilone u m?od?
szych chorych. Najcz??ciej s? to b¨®le w lewym dolnym
kwadrancie jamy brzusznej, zmiana rytmu wypr¨®?nie¨½
(zaparcia lub zaparcia na przemian z biegunk?), wzd??
cia, nudno?ci i wymioty oraz wyczuwalny w badaniu pal?
pacyjnym op¨®r w podbrzuszu. Czasami objawy, takie jak
przemijaj?ce zatrzymanie gaz¨®w i stolca z towarzysz??
cym silnym b¨®lem brzucha, sugeruj? niedro?no?? prze?
wodu pokarmowego. Je?eli p?tla esicy po?o?ona jest na
prawo od linii po?rodkowej, to objawy brzuszne mog?
na?ladowa? ostre zapalenie wyrostka robaczkowego.
Badanie fizykalne zwykle nic nie wnosi. Niekiedy obser?
wuje si? nieswoist? bolesno?? oraz wyczuwa p?tl? jeli?
ta grubego w lewym dole biodrowym. Zawsze nale?y
257
p r ac e o ryg i n a l n e i p o g l ? d o w e / O r i g i n a l co n t r i b u t i o n s
przeprowadzi? badanie per rectum, kt¨®re mo?e dostar?
czy? wielu cennych informacji potrzebnych w diagnosty?
ce i r¨®?nicowaniu.
BADANIA LABORATORYJNE
Badania laboratoryjne, jakkolwiek przydatne w diagno?
styce, nie decyduj? o rozpoznaniu choroby. Nieprawid?o?
wo?ci w rutynowych badania hematologicznych i bioche?
micznych zwykle s? wyrazem ostrego procesu zapalnego
i powik?a¨½. S? one pomocne w diagnostyce r¨®?nico?
wej. Warto skoncentrowa? si? na kilku istotnych ozna?
czeniach.
W morfologii krwi zwykle obserwuje si? leukocytoz?,
b?d?c? wska?nikiem stanu zapalnego, chocia? u oko?
?o 20¨C40% os¨®b z zapaleniem uchy?k¨®w liczba leukocy?
t¨®w jest prawid?owa(7). Obni?one st??enie hemoglobiny
ma istotne znaczeniu przy krwawieniu. Je?li krwawie?
nie nie wyst?puje, mo?e ono ?wiadczy? o innej patologii,
np. chorobie nowotworowej. Wzrost st??enia CRP oraz
przyspieszony OB s? odzwierciedleniem stanu zapal?nego.
Nieprawid?owo?ci w badaniu og¨®lnym moczu mog?
wskazywa? na obecno?? przetoki jelitowo-p?cherzowej.
St??enie elektrolit¨®w nale?y oznacza? u os¨®b z biegun?
k? i wymiotami. Przed wykonaniem bada¨½ obrazowych
z u?yciem kontrastu trzeba oznaczy? st??enie kreatyni?
ny ¨C znacz?co podwy?szone mo?e ograniczy? ich wyko?
nanie. U m?odych kobiet konieczne jest przeprowadzenie
testu ci??owego, aby wykluczy? ci??? pozamaciczn? ¨C
mo?e ona powodowa? dolegliwo?ci podobne do tych,
kt¨®re towarzysz? chorobie uchy?kowej(7).
BADANIA OBRAZOWE
Kolejno?? i zakres wykonywanych bada¨½ zale?y od posta?
ci choroby. Inaczej post?puje si? w stanach nag?ych, ina?
czej w planowej diagnostyce. W trybie pilnym przegl?do?
wy radiogram jamy brzusznej i klatki piersiowej cz?sto
dostarcza po?rednich informacji wskazuj?cych na rozle?
g?y stan zapalny lub powik?ania choroby. Mo?emy w¨®w?
czas stwierdzi? obecno?? powietrza pod kopu?ami prze?
pony, objawy niedro?no?ci jelit lub nieprawid?owe cienie
w klatce piersiowej(5).
WLEW DOODBYTNICZY
258
Standardowo wykonuje si? to badanie z barytowym ?rod?
kiem kontrastuj?cym, ta¨½szym i dok?adniej obrazuj?cym
struktur? jelita, jednak w przypadku podejrzenia ostrego
zapalenia uchy?k¨®w lub perforacji jelita zalecane jest u?y?
cie ?rodka wodnego ¨C dzi?ki temu w razie perforacji prze?
wodu pokarmowego unika si? powa?nego powik?ania, ja?
kim jest chemiczne zapalenie otrzewnej w wyniku wycieku
znacznika barytowego. Badanie to pozwala zobrazowa?
sam uchy?ek. W przypadku zapalenia uwidacznia si?
zw??enie ?wiat?a lub pogrubienie ?ciany jelita oraz objaw
ubytku cienia. Ponadto mo?na uwidoczni? wyciekanie
?rodka wodnego poza jelito w obr?b oklejonego ropnia
lub wewn?trzotrzewnowo. Czasami udaje si? uwidocz?
ni? r¨®wnie? przebieg przetoki jelitowej. Odmian? bada?
nia jest wlew dwukontrastowy. Ze wzgl?du na insuflacj?
powietrza nie wykonuje si? tego badania w ostrym stanie
zapalnym, aby nie doprowadzi? do perforacji. Na pod?
stawie bada¨½ retrospektywnych ustalono czu?o?? wlewu
w rozpoznawaniu zapalenia uchy?k¨®w na poziomie 80%,
swoisto?? ¨C 81%; ropnie wykrywa si? w 88%. Oczywi?cie
w przypadku nieuwidocznienia uchy?k¨®w podczas bada?
nia weryfikuje si? wst?pne podejrzenie(3,7).
TOMOGRAFIA KOMPUTEROWA (TK)
JAMY BRZUSZNEJ Z KONTRASTEM
W przypadku zapalenia uchy?k¨®w TK jest badaniem pre?
ferowanym, s?u?y bowiem do potwierdzenia diagno?
zy, okre?la rozleg?o?? procesu zapalnego oraz wyklucza
inne choroby jamy brzusznej. Kryteria rozpoznania za?
palenia uchy?k¨®w to: pogrubienie ?ciany jelita, naciecze?
nie t?uszczu oko?ojelitowego (?smugowaty¡± obraz tkanki
t?uszczowej), oko?ojelitowe lub odleg?e ropnie oraz po?
wietrze poza ?wiat?em jelita. Kontrast przy badaniu po?
daje si? drog? doustn? i do?yln?, rzadziej doodbytnicz?.
Przy podaniu doustnym nale?y wybiera? preparat wod?
ny (chocia? obrazowanie z kontrastem barytowym jest
dok?adniejsze), z przyczyn podobnych, jak przy wlewie
doodbytniczym. W badaniach wykazano mo?liwo?? roz?
poznania przy u?yciu TK 73% uchy?k¨®w esicy, 88% przy?
padk¨®w zapalenia oko?ojelitowego i 100% pogrubienia
?ciany jelita powy?ej 10 mm. W zapaleniu uchy?k¨®w czu?
?o?? tomografii si?ga 90¨C95%, a swoisto?? przekracza
70%(8,9). Badanie to nie ma zastosowania w r¨®?nicowa?
niu raka jelita grubego z zapaleniem uchy?k¨®w i musi by?
wspomagane wykonaniem wlewu kontrastowego lub en?
doskopii. Z drugiej strony pozwala na uwidocznienie na?
cieku zapalnego innego pochodzenia, np. spowodowa?
nego zapaleniem wyrostka robaczkowego, przydatk¨®w,
chorob? Le?niowskiego-Crohna(4). Uwidacznia r¨®wnie?
nowotwory wywodz?ce si? z innych narz?d¨®w.
BADANIE ULTRASONOGRAFICZNE (USG)
JAMY BRZUSZNEJ
Ze wzgl?du na dost?pno??, niewielki koszt i bezpiecze¨½?
stwo USG jest podstawowym badaniem w diagnostyce
b¨®l¨®w brzucha. Jego przydatno?? w diagnostyce choro?
by uchy?kowej jest jednak ograniczona i w du?ej mierze
zale?y od do?wiadczenia ultrasonografisty oraz para?
metr¨®w aparatu. W przypadku stanu zapalnego stwier?
dza si? pogrubienie ?ciany jelita, sztywno?? hipoechoge?
niczn? i obecno?? ropnia. Ze wzgl?du na powtarzalno??
i nieinwazyjny charakter badania jest ono warto?cio?
wym narz?dziem, zw?aszcza w ocenie wielko?ci i mo?
nitorowaniu progresji ognisk zapalnych oraz ropni.
Pediatr Med rodz Vol 9 Numer 3, p. 256¨C262
p r ac e o ryg i n a l n e i p o g l ? d o w e / O r i g i n a l co n t r i b u t i o n s
Typowy dla zapalenia uchy?k¨®w obraz histopatologicz?
ny poznaje si? zwykle na podstawie fragment¨®w jeli?
ta pobranych podczas zabieg¨®w operacyjnych. Wynika
to z faktu, ?e unika si? wykonywania bada¨½ endoskopo?
wych i pobierania wycink¨®w w ostrej fazie choroby. Ty?
powo w obrazie mikroskopowym stwierdzamy naciek za?
palny z limfocyt¨®w i plazmocyt¨®w, ropnie i zaburzenia
architektury krypt, zmniejszenie zawarto?ci ?luzu w kryp?
tach, metaplazj? kom¨®rek Panetha, owrzodzenia b?ony
?luzowej. Obraz jest zbli?ony do wyst?puj?cego w nie?
swoistych chorobach zapalnych jelit. R¨®?nicowanie wy?
maga dodatkowych bada¨½, w tym oceny mikroskopowej
wycink¨®w z innych segment¨®w jelita(8).
laboratoryjnych i obrazowych wyk?adnik¨®w zapalenia
u os¨®b z uchy?kowato?ci?(8). Zazwyczaj stan zapalny spo?
wodowany jest zatkaniem uj?cia uchy?ku przez zalegaj?cy
w jelicie stolec lub kamie¨½ ka?owy, co powoduje koloniza?
cj? bakteryjn? i rozw¨®j stanu zapalnego ?ciany(3,4).
Wyr¨®?nia si? dwie g?¨®wne postacie kliniczne zapalenia
uchy?k¨®w:
? ostr?, z gwa?townym pocz?tkiem i szybkim nasilaniem
dolegliwo?ci, trwaj?c? do 2 tygodni;
? przewlek??, w kt¨®rej dolegliwo?ci utrzymuj? si? ponad
6 miesi?cy, s? ?agodniejsze, ust?puj? i nawracaj?, cz??
?ciej te? wyst?puj? powik?ania(4).
Czynnikami zwi?kszaj?cymi ryzyko zapalenia uchy?ku s?:
dieta uboga w b?onnik, spo?ywanie du?ej ilo?ci czerwo?
nego mi?sa, alkoholu, palenie tytoniu, ograniczona ak?
tywno?? fizyczna oraz niski status socjoekonomiczny(8).
Typowym objawem ostrej postaci ZUJG jest b¨®l brzu?
cha, zwykle w dolnym lewym kwadrancie, z promienio?
waniem do okolicy nad?onowej, lewej pachwiny i plec¨®w.
B¨®l nasila si? po posi?kach i ust?puje lub ?agodnieje po
wypr¨®?nieniu. Cz?sto pacjenci zg?aszaj? zaparcia, wzd??
cia, zatrzymanie gaz¨®w i stolca, nudno?ci lub wymio?
ty(4,7,8). Zazwyczaj objawom brzusznym towarzyszy go?
r?czka. W badaniu przedmiotowym stwierdza si? tkliwo??
palpacyjn?, niekiedy bolesny op¨®r, z kolei w badaniach la?
boratoryjnych ¨C podwy?szone parametry stanu zapalne?
go (OB, CRP, leukocytoz? z przewag? neurocyt¨®w oraz
podwy?szenie st??enia kalprotektyny w stolcu).
Z?otym standardem diagnostycznym jest tomografia
komputerowa z kontrastem. Podczas pierwszego epizo?
du badanie potwierdza rozpoznanie, pozwala tak?e ukie?
runkowa? leczenie. Opracowano dwie klasyfikacje cho?
roby w zale?no?ci od obrazu radiologicznego: Buckleya
(tabela 1) oraz Hincheya ¨C dla ostrego ZUJG z perfora?
cj? (tabela 2).
Rezonans magnetyczny jest rzadziej wykorzystywany,
ze wzgl?du na wy?szy koszt i ograniczon? dost?pno??.
Dobrym badaniem we wst?pnej diagnostyce mo?e by? ul?
trasonografia przezbrzuszna. Kolonoskopia ma bardzo
ograniczone zastosowanie z obawy przed powik?aniami.
Stosuje si? j? jedynie w przypadku znacznie przed?u?aj??
cych si? objaw¨®w oraz w krwotoku jelitowym. Innym po?
tencjalnym wskazaniem do jej wykonania jest wyklucze?
nie raka jelita grubego(8). Choroba wymaga r¨®?nicowania
przede wszystkim z ostrym zapaleniem wyrostka robacz?
kowego, chorob? Le?niowskiego-Crohna, nowotworem
i niedokrwieniem jelita, ale r¨®wnie? chorob? wrzodow?,
a u kobiet ¨C patologi? narz?du rodnego(3).
POSTACI KLINICZNE
NAWRACAJ?CE ZAPALENIE UCHY?K?W
ZAPALENIE UCHY?K?W JELITA GRUBEGO
Stosowanie diety bogatob?onnikowej zapobiega nawro?
tom zapalenia uchy?k¨®w u oko?o 70% pacjent¨®w. Jednak
oko?o 25% chorych ma przynajmniej dwa epizody zapa?
lenia w ?yciu. Z obserwacji wynika, ?e kolejne epizody
ostrego ZUJG maj? ci??szy przebieg i znacznie trudniej
Czu?o?? w rozpoznawaniu zapalenia uchy?k¨®w wynosi
89¨C94%, swoisto?? ¨C 80¨C97%, a dok?adno?? w wykrywa?
niu ropni ¨C 90¨C97%(4,9).
BADANIA ENDOSKOPOWE DOLNEGO
ODCINKA PRZEWODU POKARMOWEGO
Z uwagi na fakt, ?e sama obecno?? uchy?k¨®w jelita zwi?k?
sza ryzyko perforacji podczas bada¨½ endoskopowych,
a stan zapalny jest dodatkowym niekorzystnym czynni?
kiem zwi?kszaj?cym to ryzyko, u chorych z podejrzeniem
zapalenia uchy?k¨®w nale?y unika? wziernikowania dolne?
go odcinka przewodu pokarmowego. Przeprowadzenie
badania mo?e r¨®wnie? zaostrzy? przebieg choroby. Jed?
nak po ust?pieniu stanu zapalnego nale?y wykona? endo?
skopi?, g?¨®wnie w celu wykluczenia innych chor¨®b zapal?
nych oraz nowotwor¨®w jelita grubego. W uchy?kowato?ci
badanie endoskopowe bywa trudne technicznie, g?¨®wnie
z powodu zwi?kszonej czynno?ci skurczowej okr??nicy,
kr?tego przebiegu esicy, zw?¨®knienia i usztywnienia ?cia?
ny esicy. Cz?sto te? du?e uchy?ki trudno odr¨®?ni? od w?a?
?ciwego ?wiat?a jelita ¨C wymaga to du?ej czujno?ci i do?
?wiadczenia badaj?cego. Ponadto nale?y do minimum
ograniczy? insuflacj? powietrza. Podczas badania endo?
skopowego dolnego odcinka przewodu pokarmowego
uchy?ki s? widoczne jako zag??bienia i kieszonki w ?wietle,
pokryte niezmienion? ?luz¨®wk?. Wielko?? uchy?k¨®w mo?e
by? zr¨®?nicowana ¨C od kilku milimetr¨®w do kilku centy?
metr¨®w. W przypadku zapalenia uchy?k¨®w wida? obrz?k,
zaczerwienienie i krucho?? ?luz¨®wki, czasami r¨®wnie?
krwawienie kontaktowe. Zmiany s? podobne do tych wy?
st?puj?cych w nieswoistych chorobach zapalnych jelit(4).
BADANIE HISTOPATOLOGICZNE
Zapalenie uchy?k¨®w jelita grubego (ZUJG) stanowi
najcz?stsze powik?anie choroby uchy?kowej (10¨C25%
chorych) (3) . Jest to inaczej obecno?? klinicznych,
Pediatr Med rodz Vol 9 Numer 3, p. 256¨C262
259
p r ac e o ryg i n a l n e i p o g l ? d o w e / O r i g i n a l co n t r i b u t i o n s
Posta? choroby Obraz w tomografii komputerowej
?agodna
Pogrubienia ?ciany jelita, zapalenie otaczaj?cej tkanki
t?uszczowej
Umiarkowana
Pogrubienie ?ciany jelita >3 mm, ropowica lub ma?y
ropie¨½
Ci??ka
Pogrubienie ?ciany jelita >5 mm, perforacja z obecno?ci?
powietrza pod przepon?, ropie¨½ >5 cm
Tabela 1. Klasyfikacja radiologiczna ostrego zapalenia uchy?k¨®w jelita grubego wg Buckleya(6,8)
poddaj? si? leczeniu zachowawczemu. Z tego wzgl?du za?
leca si? resekcj? po drugim ataku niepowik?anego zapale?
nia uchy?k¨®w; u pacjent¨®w z powik?anym zapaleniem mo??
na j? rozwa?y? ju? po pierwszym epizodzie(6,9), zw?aszcza
u chorych dodatkowo obci??onych zaawansowan? prze?
wlek?? chorob? nerek, POCHP oraz leczonych immuno?
supresyjnie, r¨®wnie? steroidami, oraz u os¨®b m?odych(8).
ODCINKOWE ZAPALENIE
JELITA GRUBEGO ZWI?ZANE Z?UCHY?KAMI
(SEGMENTAL COLITIS ASSOCIATED
WITH DIVERTICULA, SCAD)
Jest rzadk? chorob? zapaln? jelita dotycz?c? odcin?
ka, w kt¨®rym wyst?puj? uchy?ki. Obecnie uznaje si? j?
za swoist? posta? zapaln? choroby uchy?kowej, chocia?
zar¨®wno w obrazie makroskopowym, jak i histopato?
logicznym przypomina nieswoiste choroby zapalne je?
lit oraz dobrze reaguje na leczenie pochodnym kwasu
5-aminosalicylowego (5-ASA)(4,6).
POWIK?ANIA ZAPALENIA UCHY?K?W
JELITA GRUBEGO
ROPIE?
Podejrzenie tworzenia si? ropnia wysnuwa si? zwykle, gdy
stan kliniczny chorego, og¨®lny lub miejscowy, pomimo
stosowanego leczenia nie poprawia si?. Proces formowa?
nia si? ropnia zale?y od zdolno?ci otaczaj?cych tkanek
do kontrolowania rozprzestrzeniania si? stanu zapalne?
go. Pocz?tkowo tworzy si? naciek zapalny, kt¨®ry nast?p?
nie przekszta?ca si? w zbiornik ropy. Oko?o 15% chorych
ma tomograficzne cechy ropnia. Dok?adn? klasyfikacj?
Hincheya zawiera tabela 2. Post?powanie zale?y od ob?
jaw¨®w klinicznych i rozmiaru ropnia. Mniejsze ropnie, do
3 cm ?rednicy, mog? by? leczone zachowawczo, jednak
pod ?cis?? kontrol? stanu klinicznego. Co istotne, je?li jest
to technicznie mo?liwie, nale?y d??y? do drena?u prze?
zsk¨®rnego pod kontrol? USG. W przypadku niepowodze?
nia takiego leczenia konieczny jest zabieg operacyjny(8).
PERFORACJA
260
Wolna perforacja wyst?puje do?? rzadko, znamiennie cz??
?ciej u chorych leczonych immunosupresyjnie. Powik?anie
Stopie¨½ Obraz w tomografii komputerowej
I
Oko?ookr??niczy ropie¨½ lub ropowica
I
Ropie¨½ w obr?bie miednicy, ?r¨®dbrzusza lub zaotrzewnowy
III
Rozlane zapalenie otrzewnej
IV
Ka?owe zapalenie otrzewnej
Tabela 2. Klasyfikacja radiologiczna ostrego zapalenia uchy?k¨®w z perforacj? wg Hincheya(6,8)
jest obarczone istotn? ?miertelno?ci?, si?gaj?c? 35%,
i wymaga pilnej interwencji chirurgicznej(2).
PRZETOKA
Przetoka wik?a chorob? u oko?o 2% pacjent¨®w. Przewa??
nie powstaje na skutek opr¨®?nienia si? ropnia oko?o?
uchy?kowego do s?siaduj?cego narz?du lub przez sk¨®r?.
Zwykle kana? przetoki jest pojedynczy (98%). Przeto?
ki cz??ciej wyst?puj? u pacjent¨®w po wcze?niejszych za?
biegach brzusznych i leczonych immunosupresyjnie oraz
u m??czyzn. Mog? to by? przetoki okr??niczo-p?che?
rzowe (oko?o 65%), okr??niczo-pochwowe (oko?o 25%),
okr??niczo-sk¨®rne i okr??niczo-jelitowe(2). Leczy si? je
operacyjnie, chocia? podejmuj?c decyzje o takim lecze?
niu, zawsze nale?y bra? pod uwag? stan kliniczny i wp?yw
przetoki na funkcjonowanie chorego(8).
NIEDRO?NO?? PRZEWODU
POKARMOWEGO
Ca?kowita niedro?no?? przewodu pokarmowego spowo?
dowana zapaleniem uchy?k¨®w wyst?puje rzadko (oko?
?o 10% przypadk¨®w niedro?no?ci jelita grubego). Cz??
?ciej stwierdza si? podniedro?no??, kt¨®ra jest skutkiem
obrz?ku, nacieku zapalnego, skurczu ?ciany, nacieku ota?
czaj?cych tkanek oraz ucisku przez s?siaduj?cy ropie¨½.
Nawracaj?ce stany zapalne mog? r¨®wnie? doprowadzi?
do zw?¨®knienia ?ciany jelita i trwa?ego zw??enia. W tym
przypadku najistotniejsze jest r¨®?nicowanie z naciekiem
nowotworowym(2).
KRWAWIENIE Z?UCHY?KU
Choroba uchy?kowa jest najcz?stsz? przyczyn? krwawie?
nia z dolnego odcinka przewodu pokarmowego (30¨C50%
przypadk¨®w). Mo?e do niego doj?? r¨®wnie? w sytu?
acji, gdy nie wyst?puje zapalenie. Oko?o 15% pacjent¨®w
z uchy?kami b?dzie mie? co najmniej jeden epizod krwa?
wienia w ?yciu. Zwykle jest ono nag?e, obfite, bezbolesne
i w 33% przypadk¨®w wymaga hospitalizacji oraz prze?
toczenia preparat¨®w krwi. Przyjmowanie NLPZ zdecy?
dowanie zwi?ksza ryzyko krwawienia. W diagnostyce
przydatne s? badanie kolonoskopowe, selektywna angio?
grafia i badania radioizotopowe. Pomimo tego w 30¨C40%
przypadk¨®w nie udaje si? zidentyfikowa? ?r¨®d?a. Zwykle
krwawienie ust?puje samoistnie (70¨C80%), w pozosta?ych
Pediatr Med rodz Vol 9 Numer 3, p. 256¨C262
................
................
In order to avoid copyright disputes, this page is only a partial summary.
To fulfill the demand for quickly locating and searching documents.
It is intelligent file search solution for home and business.