Am I mistaking, or are the words “I have a cunning …
- “Am I mistaking, or are the words “I have a cunning plan” marching with ill-deserved confidence in the direction of this conversation?”
- “They certainly are.
- “Forgive me if I don’t jump up and down with joy – your record in the cunning-plan department is not exactly 100 per cent. So, what’s the plan?”
- “We do nothing”
- “Yep. It’s another world-beater”
Drie opties. Of u herkende het bovenstaande stukje dialoog niet. Of u herkende het wel, en kon alleen denken: o nee! Of u kon vanaf de eerste zin de hele conversatie uit het hoofd mee opzeggen.
Ik behoor tot die laatste categorie van mensen. Ja, ik ben een Blackadder-fan. Ik heb alles: de reguliere afleveringen, de Christmas Special, het boek ... Maar ik wil het niet over Blackadder hebben, wel over een vreemde verslaving waar Blackadder-fans, maar ook anderen aan kunnen leiden. De verslaving om alledaagse conversaties te larderen met quotes zoals deze. Zeer tot afgrijzen van de toehoorders, vermoed ik. Zeer tot afgrijzen van mezelf, in elk geval. Maar ik kan het niet helpen. Het is een verslaving.
- “Very well, then, Jeeves. You agree with me that the situation is a tough spot?”
- “Certainly a somewhat sharp crisis in your affairs would appear to have been precipitated, sir”.
Classic P.G. Wodehouse. Lees dit na – en bedenk: hoe kun je dit soort fantastisch Engels niét quoten als zich de gelegenheid voordoet in een conversatie? Meer nog, hoe kun je die gelegenheid niet afdwingen?
Let wel, het gaat niet om de grap op zich. De pointes van zowat alle P.G. Wodehouse boeken lijken op elkaar, en ze waren al niet geweldig puntig to begin with. Ook Blackadder heeft zijn zwakkere momenten. Maar daar gaat het niet om. De taal, en niets dan de taal. Het Engels is om duimen en vingers bij af te likken. En om te citeren, uiteraard. Dwangmatig als het moet.
Ik lees in HUMO dat Bart De Wever op de N-VA partijmeetings er af en toe een Simpsons-imiterende “excellent” tussendoor gooit. Ik kan me er helemaal in terugvinden. Al is zo’n simpel woordje natuurlijk gemakkelijker in een conversatie binnen te smokkelen dan een lap dialoog van 5 regels.
Soit. There you have it. Achter dat irritante would-be-funny pseudo-interessante conversaties onderbrekende ettertje gaat eigenlijk gewoon een liefhebber schuil van de betere Engelse taal en humor. Zeker als die tot ons komt in de vorm van korte quotable zinnetjes. Zoals dat ene waarmee ik afsluit, uit Jack Handy’s Deep Thoughts:
Sometimes I think I'd be better off dead. No, wait, not me, you.
................
................
In order to avoid copyright disputes, this page is only a partial summary.
To fulfill the demand for quickly locating and searching documents.
It is intelligent file search solution for home and business.