In het laatste nummer van 2012 schreven zowel cees ...

In het laatste nummer van 2012 schreven zowel Cees Meesters als Ronald Zijlstra over de integratie van de Burgerlijke Stand en ? nu nog ? de GBA; een onderwerp dat de gemoederen binnen de NVVB al decennia lang bezighoudt. Hoewel ik de strekking van met name het artikel van Ronald Zijlstra van harte onderschrijf ? want de tijd dat er echt iets moet gaan gebeuren, lijkt nu wel aangebroken ? zou ik er hier en daar nog een schepje bovenop willen doen. Aan de andere kant... enige reflectie is volgens mij ook op zijn plaats!

Neem daarnaast het feit ? Ronald Zijlstra noemt het ook al ? dat we hier te maken hebben met twee ministeries en dan weten we al dat het dus allemaal niet zo eenvoudig ligt. Maar, op het gevaar af dat ik het n?g moeilijker ga maken, zou ik er toch nog een derde aspect, namelijk het internationale aan willen toevoegen.

Rob van der Velde is hoofd van de afdeling Backoffice Burgerzaken van de dienst Publiekszaken van de gemeente Den Haag en redactielid van Burgerzaken & Recht. Hij schrijft dit artikel niet op persoonlijke titel.

In de laatste B&R van 2012 wordt ruimschoots aandacht besteed aan de integratie van de Burgerlijke Stand (BS) en de GBA of, zo u wilt, de Basisregistratie Personen (BRP). Cees Meesters, de voorzitter van de NVVB gaat er in zijn column `Tussen 2012 en 2013' op in. Ook Ronald Zijlstra, (beleidsmedewerker NVVB en adviseur bij het programma mGBA) doet dat, maar hij gaat in zijn uitgebreide artikel nog een paar stappen verder. Wat mij daarbij overigens opvalt, is dat hij dit `op persoonlijke titel' doet... Is dit onderwerp binnen de NVVB nog steeds te provocatief en/of is het programma mGBA nog niet zover?

Buitenland De wens kan dan wel de vader van de gedachte zijn, maar de integratie van BS en GBA gaat natuurlijk niet van vandaag op morgen; het zijn immers niet `zomaar' twee registraties. Enerzijds is daar de eerbiedwaardige grijsaard van ruim 200 jaar oud, die authentieke gegevens registreert en anderzijds is er die ?naar wij aannemen? fitte en dagelijks bijgewerkte digitale verzameling van gegevens, die op zijn beurt dan weer niet authentiek is, maar het wel zou willen (en ook moeten!) zijn.

Voor welke integrale oplossing er uiteindelijk ook gekozen wordt, men mag niet uit het oog verliezen dat die nieuwe manier van registratie van rechtsfeiten wel begrijpelijk moet blijven. Nederland vindt van zichzelf dan wel dat het op sommige terreinen een gidsland is, maar we hebben ? om maar eens iets te noemen ? ook nog steeds h??l v??l buitenland. Ik hoef alleen maar de `flitsscheiding' in herinnering te roepen als voorbeeld dat een in Nederland gekozen oplossing voor `het buitenland' niet altijd duidelijk is. Wie kent niet voorbeelden van situaties waarbij huwelijken in het buitenland niet (zomaar) gesloten konden worden? En waarom? Omdat buitenlandse autoriteiten de Nederlandse ontbinding van een eerder huwelijk door omzetting, gevolgd door be?indiging met wederzijds goedvinden (dus z?nder rechterlijke tussenkomst) niet konden plaatsen, of daaraan zelfs geen rechtsgevolg wilden verbinden. Vandaar mijn oproep dat straks ook `het buitenland' het nog steeds moet begrijpen.

Stelselwijziging Voor zo'n omvangrijke operatie als de integratie van de BS en de BRP is een forse stelselwijziging nodig. Dat gaat natuurlijk veel verder dan het voorbeeld van Ronald Zijlstra dat Latere Vermeldingen straks wijzigingen in de BRP zijn. En de opmerking dat in de BRP `ook handvatten ingebouwd (worden) om de elektronische akte te realiseren' is wat mij betreft alleen nog maar een begin.

Nr. 1 januari 2013

12

Met grote blijdschap geven wij U kennis van de geboorte van

onze zoon

GEMEENTEHUIS

Maar ik zou liever zeggen ... niks Latere Vermeldingen meer in de toekomst, maar zoeken naar een oplossing die in de richting komt van de huidige (GBA-) praktijk. Wanneer gegevens geactualiseerd worden, dan doe je dat door er een nieuwe set van (persoons) gegevens `bovenop' te leggen. Vanzelfsprekend moet je wel goed blijven nadenken over de voorwaarden waaronder bepaalde gegevens in de toekomst nog gewijzigd mogen worden (of juist niet!) en op welke manier dat dan mag. En daarmee wordt dan in feite het hele brondocumentenstelsel op z'n kop gezet.

Authentiek Ik deel de visie van Ronald Zijlstra dat de BRP een authentieke registratie moet worden. Dat hoeft overigens niet voor alles: adresgegevens vragen immers een andere `authenticiteit' dan afstammingsgegevens (maar die zijn overigens voor sommige afnemers niet minder belangrijk!) We moeten daar ook niet te zuinig mee omgaan. Zo is `het bewijzen van het bezit van nationaliteit' nog steeds een lastige zaak; de GBA ten spijt. Daarom moeten we inderdaad eens gaan nadenken over de vraag welke gegevens enerzijds geregistreerd worden in die authentieke registratie en anderzijds welke gegevens `authentiek' zijn. Wat dat laatste betreft mag het dus wat mij betreft best een onsje meer zijn.

Aangifte via internet Op dit moment ligt wetsvoorstel 32 4441 ter behandeling bij de Eerste Kamer2. Zoals bekend voegt dit wetsvoorstel een regeling toe voor de elektronische aangifte onder andere van geboorte; ik heb een en ander besproken in B&R. nr. 10 van oktober 2010. Wanneer deze wet in werking treedt, zal het mogelijk worden om elektronisch de ondertrouw ?die dan overigens het `kenbaar maken van het voornemen' heet? te regelen en ook elektronisch aangifte van

geboorte en overlijden te doen. Op dit laatste zitten de uitvaartondernemers met smart te wachten. Maar wat die elektronische aangifte van geboorte betreft... Ik moet u heel eerlijk zeggen dat ik daar toch al een tijdje mee in mijn maag zit. Duidelijker gesteld: ik ben er helemaal niet zo voor. En nu weet ik wel dat zo'n opmerking vast niet zal passen in een `visie op moderne dienstverlening' en ook, dat wanneer je deze boodschap niet genuanceerd brengt, je als snel bij `de oude garde, die alles bij het oude wil laten' hoort, maar toch wil ik hierbij een oproep doen om er nog eens heel goed over na te denken. Graag licht ik mijn twijfels, bezwaren toe.

Voor de burger eenvoudiger...... Op de site van de Eerste Kamer staat vermeld dat met dit voorstel de bestaande procedures voor de burger een stuk eenvoudiger worden3. Natuurlijk, er zijn n? de geboorteaangifte ook vangnetprocedures, bijvoorbeeld rond de hielprik. En ik zal me ook niet in de hypothetische vraag verliezen of het doen van aangifte van geboorte in persoon voor de vaders in kwestie nu echt zo belastend is en dat hij dat daarom liever elektronisch zou willen doen, maar ik wil wel iets anders noemen. Het Nederlandse afstammingsrecht en daarmee d?s het naamrecht is af en toen heel ingewikkeld. Bij elektronische aangifte mis je dan de mogelijkheid om met de aangever even `vis-a-vis' met elkaar van gedachten te kunnen wisselen. Sommigen zaken zijn al moeilijk aan de balie uit te leggen; via internet wordt het er vaak niet gemakkelijker op!

1Wet elektronische dienstverlening burgerlijke stand 2De Eerste Kamercommissie voor Veiligheid en Justitie heeft op

13 november 2012 het nader Voorlopig Verslag uitgebracht en wacht op de nadere Memorie van Antwoord. 3 ?zoekrol=vgh5mt4dsdk1

13

Nr. 1 januari 2013

`Binnen Nederland vinden we het belangrijk om iemand die voor de eerste keer in de GBA wordt geregis-

treerd toch minstens ??n keer in levenden lijve te zien'

In levenden lijve Maar er is iets anders dat ik nog veel belangrijker vind. `Voor alles is een eerste keer' zei een vroegere chef ooit tegen mij en dat klopt helemaal! Neem de situatie dat iemand uit het buitenland komt en voor de allereerste keer in de GBA geregistreerd moet worden. Dan zijn we heel erg streng, want we willen als gemeenten graag dat van zo'n persoon tenminste eenmaal visuele identificatie plaatsvindt. En behalve de klant zelf, hoor je daar in politiek Den Haag niemand over. Sterker nog... we moeten streven naar een 99% correcte GBA!

Ik laat dan maar even in het midden of die identificatie aan het gemeenteloket moet gebeuren of dat dat ergens anders in de (vreemdelingen)keten kan plaatsvinden. Hoe dan ook, binnen Nederland vinden we het belangrijk om iemand die voor de eerste keer in de GBA wordt geregistreerd toch minstens ??n keer in levenden lijve te zien. En omdat we zo 'streng' zijn, gaat het verderop in de identiteitsketen ook vrijwel altijd goed; denk maar eens aan DigiD. Mijn stelling is dan ook dat onze elektronische identiteit betrouwbaar is, omdat onze identiteitscontrole ? bijvoorbeeld bij de eerste registratie in de GBA ? zo intensief is. En nu weet ik ook wel dat de kans op identiteitsfraude door of met een pasgeboren kind zeer waarschijnlijk niet zo heel erg groot is, dus die soep wordt niet zo heet gegeten als die nu door mij wordt opgediend. Maar laten we niet al te snel het kind met het spreekwoordelijke badwater weggooien. Hebben we er met z'n allen ?cht goed over nagedacht? Het kan zomaar zijn dat dit een retorische vraag is.

ABS en plaatsonafhankelijke dienstverlening En dan hebben we straks die `digitale verzameling van authentieke gegevens', en wie gaat die dan bijhouden? Natuurlijk, de ambtenaar van de burgerlijke stand (abs). Want d?t begrijpen ze tenminste nog in het buitenland. En dan krijgen al die burgers die aan onze loketten komen om `een paspoort bij de Burgerlijke Stand aan te vragen' eindelijk ook eens gelijk. Maar alle gekheid op een stokje, met die abs moet ook wat gebeuren. Want, dames en heren politici, hier ligt nu de plaatsonafhankelijke dienstverlening voor het oprapen, maar dan op en heel speciale manier. Want kan iemand mij ? anders dan `het staat zo in de wet' ? anno 2013 nog ??n goede reden geven waarom de vader van een kind dat in een Haags zie-

kenhuis geboren is, in Den Haag aangifte moet doen, terwijl het hele gezin in Delft woont?

Toen ik 38 jaar geleden mijn ambtelijke loopbaan begon, kon ik het nog uitleggen, maar nu eigenlijk niet meer. Ziet u het voor u? Een Delftse vader zit aan het Haagse loket en mijn Haagse collega raadpleegt via de GBA-V de `Delftse' gegevens. Vervolgens wordt er, nadat de akte is gemaakt en ondertekend, een Tb-01 bericht gestuurd om de GBA bij te werken... Toegegeven, de Wet BRP maakt technisch wel het een en ander mogelijk, maar dat moet toch anders, eenvoudiger, eleganter (ook richting de burger) op te lossen zijn. In dit voorbeeld zou de Delftse abs dus een geboorteakte moeten kunnen opmaken, waarin vermeld wordt dat er in Den Haag een kind is geboren. Natuurlijk vraagt dat meer dan een simpele wijziging van de wet, maar de gedachte hierachter vraagt een andere uitleg van de zogeheten territoriale bevoegdheid. De abs registreert dan voortaan niet meer de rechtsfeiten die in de gemeente hebben plaatsgevonden, maar de rechtsfeiten die de burgers die in die gemeente wonen in die gemeente aangaan. Voor huwelijken en geregistreerd partnerschappen blijft de keuzegemeente overigens bestaan en de Delfts vader kan dan voortaan aangifte doen in de eigen gemeente.

Haagse ABS U weet natuurlijk allemaal dat de Haagse abs nog een aantal extra taken heeft op het gebied van vastlegging van rechtsfeiten die in het buitenland hebben plaatsgevonden. Omdat dit zo'n specifieke taak betreft en dus ook specifieke kennis, zal het u niet verbazen dat ik er voor pleit om deze taak in Den Haag te laten. Bovendien: het hemd is nader dan de rok! U duidt het mij niet euvel... Net zoals bij toeristen dient vastlegging van deze gegevens dan straks als niet-ingezeten plaats te vinden.

Tot slot Een aantal van u zal vast en zeker van mening zijn dat ik wel heel erg gemakkelijk allerlei vermeende `oplossingen' aandraag en dat ik daarbij niet verder kijk dan dat mijn neus lang is. Ja, dan kon u wel eens gelijk hebben. Mijn `oplossingen' zijn vaak ook helemaal geen oplossingen, maar ze zijn wel een denkrichting, want ik ben ervan overtuigd dat we met z'n allen die richting op moeten. Vandaar mijn optelsom: BS + GBA = BSRP4 (rvdv).

4Burgerlijke Stand en Registratie van Persoonsgegevens

Nr. 1 januari 2013

14

 ................
................

In order to avoid copyright disputes, this page is only a partial summary.

Google Online Preview   Download