Um tostão para o Santo Antóni
Um tost?o para o Santo Ant?nio
Andava um garoto a pedir um tost?ozinho para o Santo Ant?nio. Uns davam, outros n?o. At? que passou por ele um senhor de sobretudo comprido, at? aos p?s, e de sand?lias, vejam bem. E se estava frio! O garoto, c? de baixo, reparou no desconcerto, n?o deu import?ncia. E v? de pedir: -- D?-me um tost?ozinho para o Santo Ant?nio... O senhor do sobretudo castanho todo esfarrapado debru?ou-se para o mi?do e, sorrindo, disse-lhe assim: -- Tanto andas tu a pedir como eu. Hoje ainda n?o me deram nada. -- A mim j? -- respondeu o garoto. -- Quer ver? E mostrou-lhe, na palma da m?o, umas tantas moedas. O mendigo contou-as. -- Davam e sobravam para pagar uma sopa e um p?o, ali, na taberna da esquina -- observou o mendigo. -- Mas eu n?o tenho fome -- preveniu o garoto. -- A minha m?e deu-me de almo?ar, ainda agora. O senhor mendigo suspirou e disse: -- Pois a minha m?e j? morreu. Deve ser por isso que ainda n?o comi nada, hoje... O mocinho olhou para o homem, a certificar-se se seria verdade o que ele dizia. Os olhos tristes do mendigo garantiram-lhe que sim. Foi a vez de o garoto suspirar: -- Este dinheiro era para eu comprar berlindes... O homem de sand?lias admirou-se: -- Mas tu, h? bocadinho, n?o pedias para o Santo Ant?nio? O garoto riu-se:
-- ? um costume. Quero eu l? saber do Santo Ant?nio! ? tudo para os berlindes. O mendigo n?o estranhou a revela??o. Percebia-se, a conversa ia ficar por ali. Despediu-se: -- Ainda tenho hoje muito que andar. Adeus e boa colheita. O rapazinho viu-o descer a ruela, num passo cansado. Ent?o, num impulso, correu atr?s dele e puxou pela ponta da corda, que o homem trazia ? roda da cintura: -- Tome l? para um p?o e para uma sopa. Mas n?o v? ali ?quela casa da esquina, que s?o uns mal-encarados. Na outra rua abaixo, h? mais onde comer. O homem de sand?lias e sobretudo roto, que lhe davam um ar de frade de antigamente, agradeceu as moedas e o conselho e seguiu caminho. O garoto voltou ao seu poiso. E quando, pouco depois, porque estava frio, meteu as m?os nos bolsos, encontrou-os atulhados de berlindes...
Ant?nio Torrado O mercador de coisa nenhuma Porto, Livraria Civiliza??o Editora, 1994
................
................
In order to avoid copyright disputes, this page is only a partial summary.
To fulfill the demand for quickly locating and searching documents.
It is intelligent file search solution for home and business.
Related download
- adriana antoni iubirea mea download zippy pe
- ordenances fiscals 2019 ordenanÇa fiscal nÚm a18 taxa per l
- sezonul vacanțelor sugestii utile pentru o var f r griji
- direcȚia generalĂ ÎnvĂȚĂmÂnt preuniversitar
- literatura şi arta deȘteaptĂ te romÂne
- o antoni eremita
- traducere din limba engleză de sorin petrescu
- aia dieceza
- o iarnă fără griji topirea gheţii şi zăpezii prin cabluri
- o care poate arunca unui romîn pe economist